Lange Leidsedwarsstraat 35

HUIZEN KRAKEN

De Lange Leidsedwarsstraat 35/37 is gekraakt. Het destijds totaal verrotte pand werd door ons opgeknapt en bewoond. Naast een praktische functie is kraken een vorm van verzet tegen het woonbeleid. Het is toch absurd dat er voor mensen met minder geld bijna geen woningen meer te krijgen zijn, tenzij ze 12 jaar op een wachtlijst willen staan. Tot die tijd moeten mensen zich behelpen met onzekere woonvormen als antikraak en onderhuur. In plaats van het verschaffen van woonruimte dienen de meeste panden tot het verrijken van speculanten en grote corporaties. Panden worden bewust leeggehouden om de prijzen op te kunnen drijven. Ook worden kleinere woningen samengetrokken om tot luxeappartmenten te dienen.

Voor rijke mensen (en mensen die zich diep in de schulden willen steken) is er echter geen enkel probleem. Zij worden op hun wenken bediend met een keur aan huizen terwijl armeren jaren moeten wachten op een dergelijke eerste levensbehoefte. Wij vinden het hebben van veel geld hier geen enkele rechtvaardiging voor geeft. Daarom zijn krakers meestal ook niet bereid te vertrekken wanneer een pand verbouwd gaat worden. Daarmee zouden we slechts de keuzemogelijkheden van de yuppies vergroten voor wie Amsterdam een groot shoppingcenter geworden is. Daar bedanken wij voor. Vriendelijk en ook onvriendelijk.


Buurtbrief van de Lange Leidsedwarsstraat 35
(korte versie, geprint en gedistribueerd in De Leidse Buurt)
1 februari 2008. Jaargang 7, nr.2

Beste buren,

Zoals u allen weet is de Rosse Buurt op dit moment het centrum van aandacht van gemeente Amsterdam in het kader van 'opschoning'. Onze eigen Leidse Buurt is echter ook al tientallen jaren de speeltuin van schimmige investeerders en eigenaren. Als een van de vele voorbeelden nemen we de familie Broerse die decennialang het grootste deel van de buurt in handen had. De begane gronden werden volgezet met horeca terwijl de bovenetages verkrotten, met een grootscheepse aftakeling van vele huizen als gevolg.

Nadat dus speculant A (de Broerses) veel geld opstreek met de verkrotting, probeerde speculant B een fortuin te maken met overname en investeren. Deze tweede speculant was David Beesemer, die samen met Michael van Bruggen in 2005 het grootst deel van het onroerende bezit van de familie Broerse overnam. Na een schandaal waarin Beesemer als grootgeldcrimineel werd verbonden werd aan de Zaak-Holleeder, kon hij de benodigde bouwverguninngen voor zijn vastgoed niet meer krijgen. De gemeente hield dit namelijk tegen door middel van de wet BIBOB. Beesemer verkocht daarop de Lange Leidsedwarsstraat 35/37 en Prinsengracht 472 t/m 478. Uiteraard verdubbelde meneer de prijs van deze panden. 2,5 miljoen euro verdiend binnen anderhalf jaar zonder een enkele investering in die huizen! Zo ziet u maar weer hoe makkelijk het kan zijn om geld te verdienen op de huizenmarkt.

Als bewoners van de Lange Leidsedwarsstraat 35/37 ondervinden we aan den lijve hoe het geschuif met geld en panden door speculanten in de praktijk werkt. Zeven jaar geleden kraakten wij de voormalige papierfabriek aan de Lange Leidsedwarsstraat; een pand dat in de mallemolen van Broerse en Beesemer heen en weer geslingerd werd. Nu Beesemer buiten spel gezet is hebben we te maken met speculanten C in de straat. Meneertjes C, die de kas van de speculanten hebben gespekt, zijn Yona Cohen en Michel de Bruin. Het kopen van de Lange Leidsedwarsstraat 35 op 31 januari 2007 voor 675.000 euro maakt hen waardige opvolgers in de lange historie van malafide vastgoedhandelaren.

Ondertussen speelt de gemeente Amsterdam een hypocriete rol in het project. Ze snappen natuurlijk ook wel dat het een tamelijk loos gebaar is om de bouwvergunning van speculant B af te keuren, maar hem wel met 2,5 miljoen te laten vertrekken. Daarom moet speculantje C het pand Lange Leidsedwarsstraat 35/37 wel grondig renoveren voordat hij het met een absurde winst aan yuppen mag verkopen. Dat Cohen en De Bruin hun verledens middels stromannen hebben moeten afschermen om door de BIBOB procedure te komen, is een feit dat door de gemeente met liefde over het hoofd wordt gezien. Daarom zijn zij nu probleemloos door de BIBOB procedure gekomen en kunnen de vergunningen worden afgegeven. Immers, eindelijk wordt dan de zogeheten 'rotte appel' van de buurt aangepakt. Dit staat vast goed in de gemeentelijke rapporten. Dat dit slechts ten goede komt van 1: de bankrekening van de zoveelste speculant en van 2: de huisvesting van rijke lui die al een overdaad aan keuze op de huizenmarkt bezitten, moge duidelijk zijn.

Wij als bewoners van de Lange Leidsedwarsstraat 35/37 werken niet mee aan een dergelijke gemeentepolitiek die gericht is op het dienen van de rijke lui. De Leidse Buurt wordt ingericht voor yuppen en toeristen die hier in een 'opgeschoonde straat' hun geld mogen uitgeven terwijl speculanten eraan verdienen. De Lange Leidse 35 is gecollectiviseerd en valt niet met het zetten van een paar handtekeningen terug te krijgen. Dat soort dingen betekenen helemaal niets voor ons. Het gemeentebeleid helpt de speculant, woonstrijd komt van de radicale kant!

Wij blijven ons verzetten!

Kraakgroep Lange Leidse 35

Lees ook:
Uitgebreide versie van deze buurtbrief van 1 februari 2008
Oude buurtbrief van 20 juni 2006

<Terug naar huis> <Naar boven>



YONA COHEN
Yona Cohen en zijn vrouw Regina Hilde Zusann zijn sinds 1981 bekend in de horeca via Hard Rock Cafe's (in de Korte Leidsedwarsstraat en de Oudezijds Voorburgwal) en later ook het Cafe-Restaurant Heineken Hoek op de Leidseplein. Deze Hard Rock Cafe's moesten sluiten vanwege een schandaal waarin bleek dat Cohen een merkvervalser was en de naam Hard Rock Cafe illegaal exploiteerde. Om problemen (met o.a. de BIBOB) te voorkomen is het pand Lange Leidsedwarsstraat 35 op naam gezet van de 23-jarige Sharon Erica Cohen, dochter van Yona en Regina.


Michel De Bruin
MICHEL DE BRUIN
Michel de Bruin van Hoofdstad Vastgoed B.V. blijkt een goede bekende van Yona Cohen. Samen waren ze directeurs van deze B.V. in 2005. Michel de Bruin is bekend als hoofdaannemer van het televisieprogramma Het Blok. Wie zou vermoeden dat deze ogenschijnlijke sympathieke figuur er niet voor terugdeinst te vechten in een knokploeg zoals enkele jaren geleden bij een kraakpand op de Lindengracht 156? Daar hoorden de krakers vervolgens van de politie dat De Bruin bij hen bekend was vanwege een negen-jarige gevangenisstraf die hij uitgezeten had. Officieel heeft De Bruin geen functie binnen Elsrijk Invest B.V. (eigenaar van Lange Leidsedwarsstraat 35), doch vervult hij binnen deze B.V. een actieve rol. Via Elsrijk Invest B.V. vraagt De Bruin een bouwvergunning aan voor de Lange Leidsedwarsstraat 35/37.